Nieudane In vitro – co dalej? Jaka dalsza diagnostyka?
Nieudana próba zapłodnienia in vitro to ogromne przeżycie emocjonalne. Wiele par odczuwa rozczarowanie, smutek i narastające pytania: dlaczego się nie udało i co możemy zrobić, by kolejna próba zakończyła się sukcesem? Warto pamiętać, że niepowodzenie nie oznacza końca nadziei – często jest to sygnał, by poszukać przyczyn i lepiej przygotować się do następnego podejścia. Poniżej przedstawiamy kilka wskazówek dotyczących diagnostyki, która może być pomocna w kolejnych krokach.
Nieudany transfer zarodka – jakie mogą być przyczyny?
Spis treści
Zapłodnienie metodą in vitro może się nie udać z różnych powodów. Najczęściej jednak ma ono następujące przyczyny:
- Słaba odpowiedź na stymulację jajników – organizm kobiety może nie zareagować prawidłowo na leki stymulujące owulację, co skutkuje uzyskaniem zbyt małej liczby komórek jajowych lub ich niedojrzałością.
- Niska jakość komórek rozrodczych – słaba jakość komórek jajowych lub plemników może prowadzić do powstania zarodków o mniejszym potencjale rozwojowym. Czynniki genetyczne, wiek lub styl życia mogą wpływać na jakość gamet.
- Problemy z rozwojem zarodka – nawet jeśli dojdzie do zapłodnienia, zarodek może przestać się prawidłowo rozwijać na wczesnym etapie (np. z powodu wad genetycznych). W takich sytuacjach dochodzi do wczesnego poronienia.
- Trudności z implantacją (zagnieżdżeniem) – zdarza się, że prawidłowy zarodek nie może się zagnieździć w macicy. Przyczyną mogą być problemy anatomiczne (np. zmiany w macicy) lub czynniki immunologiczne, które powodują odrzucenie zarodka przez organizm matki.
Często na niepowodzenie IVF składa się wiele czynników jednocześnie. Po nieudanym transferze zarodka powinniśmy zdiagnozować przyczynę niepowodzenia. Dzięki temu wdrożyć możemy odpowiednie postępowanie, a w konsekwencji być może kolejny transfer zakończy się powodzeniem. Szacuje się, że skuteczność przy drugiej próbie wynosi 58%, gdzie przy pierwszym transferze wynosi ona 64%.
Nieudane in vitro a dalsza diagnostyka
Co dalej po nieudanym transferze? Najważniejsze to nie tracić nadziei i poszukać odpowiedzi. Kolejna próba in vitro powinna zostać poprzedzona odpowiednią diagnostyką- kluczowym elementem diagnostyki po nieudanym in vitro mogą się okazać badania genetyczne i immunologiczne.
Nieudane in vitro a badanie kariotypu
Jednym z najważniejszych badań, które zgodnie z rekomendacjami Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu i Embriologii oraz Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników powinno zostać wykonane przed rozpoczęciem leczenia metodą zapłodnienia pozaustrojowego jest badanie kariotypu.
Dlaczego to ważne? Wady w obrębie chromosomów rodziców mogą powodować, że powstające zarodki mają nieprawidłowy materiał genetyczny. Może to skutkować poronieniem na bardzo wczesnym etapie. Znając kariotyp obu partnerów, lekarz może ocenić i odpowiednio zaplanować dalsze leczenie (np. rozważyć diagnostykę preimplantacyjną zarodków przed kolejnym transferem albo zasugerować inne rozwiązania, jeśli wykryto poważne nieprawidłowości).
Chcesz dowiedzieć się jak wykonać badanie kariotypu? Kliknij
Badanie trombofilii wrodzonej – dlaczego warto wziąć pod uwagę po nieudanym in vitro?
Trombofilia wrodzona, to genetyczna skłonność do zakrzepicy. Zaburzenia krzepnięcia krwi mogą negatywnie wpływać na przebieg ciąży już od jej najwcześniejszych etapów. Często nie daje żadnych objawów na co dzień – wiele kobiet nie zdaje sobie sprawy z istnienia mutacji zwiększających krzepliwość krwi, dopóki nie zetknie się z problemami takimi jak niepowodzenia ciąż czy IVF.
W badanu tormbofilii wrodzonej sprawdza się, czy występują najczęstsze mutacje związanych z trombofilią: przede wszystkim mutacji czynnika V Leiden (F5), mutacji genu protrombiny (F2) oraz wybranych polimorfizmów w genie MTHFR. Ich obecność zwiększa ryzyko powstawania zakrzepów. W kontekście ciąży może może powodować mikrozakrzepy, które prowadzą do poronień.
Jeśli badanie wykaże mutacje związane z trombofilią, nie oznacza to, że zajście w ciążę jest niemożliwe. Informacja ta jest wskazówka dla lekarza, aby włączyć odpowiednie leczenie przed kolejną próbą.
Więcej o badaniu trombofilii znajdziesz TUTAJ
Nieudane in vitro a badania immunologiczne
Nawet prawidłowy zarodek czasem nie zagnieżdża się z powodów immunologicznych – organizm matki może traktować go jak „obcego” intruza. Dlatego parom po kilku nieudanych próbach in vitro często zaleca się badania z zakresu immunologii:
- Badanie immunofenotypu – ma ono na celu sprawdzenie stężenia limfocytów oraz komórek NK we krwi kobiety
- Badanie KIR – sprawdza ono, czy między aktywującymi i hamującymi receptorami KIR w kobiecej macicy występuje równowaga. Jej brak może uniemożliwić zarodkowi zagnieżdżenie się w macicy.
- Badanie HLA-C – w tym badaniu sprawdza się antygeny zgodności tkankowej HLA-C, od których zależy, to czy układ odpornościowy uzna zarodek za wroga. Badanie to powinna wykonać kobieta i mężczyzna.
Nieudane in vitro to nie koniec drogi, a jedynie przystanek, by nabrać sił i wiedzy przed kolejnym etapem. Dzięki odpowiedniej diagnostyce możecie podjąć kolejną próbę z nowym planem działania i większym spokojem.
Treści na tej stronie zostały przygotowane przez zespół specjalistów laboratorium testDNA, które od ponad 20 lat zajmuje się badaniami DNA w Polsce. Naszą misją jest dostarczanie pacjentom rzetelnych informacji oraz nowoczesnych rozwiązań diagnostycznych.
W pracach nad materiałami edukacyjnymi uczestniczą lekarze, diagności laboratoryjni oraz konsultanci medyczni, którzy na co dzień wspierają kobiety po poronieniach i pary zmagające się z niepłodnością. Dzięki temu masz większą pewność, że informacje, które czytasz, są oparte na aktualnej wiedzy medycznej i praktyce klinicznej.
Spis treści
Powiązane artykuły
Przepraszamy – w tej chwili trwają prace modernizacyjne i chwilowo nasz formularz umawiania wizyt jest niedostępny.
Jeśli chcesz umówić się na badanie zadzwoń (665761161) lub napisz nam wiadomość e-mail / na czacie podając imię, nazwisko, rodzaj badania i miejscowość, w której chcesz je umówić – oddzwonimy jak najszybciej.
Przepraszamy za chwilowe niedogodności.
