Nieudane In vitro – co dalej? Jaka dalsza diagnostyka?

Każda para decydująca się na zapłodnienie metodą in vitro pokłada w tym wielkie nadzieje. Niestety procedura nie zawsze się udaje, co zwykle jest olbrzymim ciosem. Zobacz, co zrobić w takiej sytuacji i jaka powinna być dalsza diagnostyka!

Nieudany transfer zarodka – jakie mogą być przyczyny?

Spis treści

Zapłodnienie metodą in vitro może się nie udać z różnych powodów. Najczęściej jednak ma ono następujące przyczyny:

Nieprawidłowa odpowiedź organizmu kobiety na stymulację owulacji
Słaba jakość komórek jajowych lub plemników
Nieprawidłowy rozwój zarodka
Zaburzenia implantacji zarodka, czyli zagnieżdżania się w macicy

Po nieudanym transferze zarodka powinniśmy zdiagnozować przyczynę niepowodzenia. Dzięki temu wdrożyć możemy odpowiednie postępowanie, a w konsekwencji być może kolejny transfer zakończy się powodzeniem. Szacuje się, że skuteczność przy drugiej próbie wynosi 58%, gdzie przy pierwszym transferze wynosi ona 64%.

Nieudane in vitro a dalsza diagnostyka

Niepowodzenie procedury in vitro wywołane może być przez różne czynniki. Może ono mieć podłoże genetyczne, anatomiczne czy immunologiczne. W każdym przypadku konieczne może być wdrożenie innego postępowania. Kolejny transfer zarodka należy więc poprzedzić przeprowadzeniem właściwych badań. Dzięki temu zwiększymy swoje szanse na dziecko.

Nieudane in vitro a badanie kariotypu

Jednym z najważniejszych badań, które zgodnie z rekomendacjami Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu i Embriologii oraz Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników powinno zostać wykonane przed rozpoczęciem leczenia metodą zapłodnienia pozaustrojowego jest badanie kariotypu. Wykonać powinna je kobieta i mężczyzna. Jest to podstawowe badanie genetyczne, dzięki któremu wykryć można zmiany w obrębie chromosomów, które utrudniają lub uniemożliwiają zajście w ciążę.

Nieudane in vitro a badania immunologiczne

Około 10-15% nieudanych zapłodnień in vitro spowodowane jest przez nadmierną reakcję układu odpornościowego. Po niepowodzeniu warto więc wykonać trzy następujące badania:

Badanie immunofenotypu – ma ono na celu sprawdzenie stężenia limfocytów oraz komórek NK we krwi kobiety
Badanie KIR – sprawdza ono, czy między aktywującymi i hamującymi receptorami KIR w kobiecej macicy występuje równowaga. Jej brak może uniemożliwić zarodkowi zagnieżdżenie się w macicy.
Badanie HLA-C – w tym badaniu sprawdza się antygeny zgodności tkankowej HLA-C, od których zależy, to czy układ odpornościowy uzna zarodek za wroga. Badanie to powinna wykonać kobieta i mężczyzna.

Spis treści