Ustalanie ojcostwa – metoda

Ustalanie ojcostwa to badanie, które wymaga bardzo dużej precyzji, doświadczenia oraz wiedzy. Wykorzystuje się do niego tak zwane genomowe DNA, którego źródłem są komórki posiadające jądra. W związku z tym materiał do badania DNA na ustalanie ojcostwa stanowić może wymaz z wewnętrznej strony policzka (pobrane komórki nabłonkowe), krew lub też komórki naskórka.
Standardowym źródłem materiału genetycznego wykorzystywanego do testu na ustalanie ojcostwa stanowi wymaz z wewnętrznej strony policzka. Polega on na pobraniu przy pomocy specjalnie przygotowanych, sterylnych wymazówek komórek nabłonkowych, które znajdują się w jamie ustnej (wewnętrzna strona policzka). Tak pobrany materiał należy przesłać do laboratorium gdzie odbywają się dalsze etapy badania DNA:

Ustalanie ojcostwa etap I – Izolacja DNA

To pierwszy etap analizy laboratoryjnej, którego celem jest wyizolowanie (pozyskanie) DNA z pobranego materiału genetycznego. Odbywa się to przy udziale szeregu enzymów rozpuszczających błony komórkowe znajdujące się wokół DNA.

Ustalanie ojcostwa etap II – Namnożenie pozyskanego DNA

Wybrane fragmenty z wyizolowanego DNA (tzw. markery, czyli obszary niekodujące tj. nie zawierające informacji o cechach biologicznych)zostają powielone w reakcji PCR, co umożliwia precyzyjną analizę określonych miejsc na DNA.

Ustalanie ojcostwa etap III – Elektroforeza kapilarna DNA

To ostatni etap analizy laboratoryjnej polegający na rozdzielaniu namnożonych fragmentów DNA. Następnie za pomocą podłączonego do komputera sekwenatora uzyskuje się profil genetyczny badanej osoby.

Przesłane do komputera dane mają postać „pików” i wartości liczbowych, charakteryzujących odpowiednie niekodujące obszary. Te dane poddawane są w końcowym etapie analizie statystycznej, która jednoznacznie wskazuje wynik badania (wykluczenie ze 100 % pewnością, bądź też potwierdzenie z prawdopodobieństwem 99,9999%).