Czeka cię zabieg operacyjny, narkoza lub znieczulenie? Zrób badanie, dzięki któremu anestezjolog dobierze odpowiednie leki

Przygotowanie do operacji wiąże się ze stresem i niepewnością. Dobrze jest zadbać o jak najlepsze przygotowanie do zabiegu, aby zminimalizować ryzyko powikłań.

Część pacjentów wymaga specjalnego doboru leków znieczulających i usypiających…

Prob­lem ten może doty­czyć nawet 1 na 20 osób! Z taką częs­totli­woś­cią w naszej pop­u­lacji wys­tępu­je pew­na mutac­ja w genie odpowiedzial­nym za przetwarzanie leków wątro­bie (gen UGT1A1). Gen ten odpowia­da również za pod­wyżs­zony poziom biliru­biny i schorze­nie o nazwie zespół Gilber­ta. U wielu osób zespół Gilber­ta prze­b­ie­ga bezob­ja­wowo, dlat­ego moż­na żyć bez świado­moś­ci, że niek­tóre leki mogą powodować niepożą­dane skut­ki uboczne. Aby zyskać pewną wiedzę o zes­pole Gilber­ta wystar­czy wykon­ać badanie gene­ty­czne, które jed­noz­nacznie wskaże wys­tępowanie mutacji odpowiedzial­nej za to schorze­nie.

Skąd się bierze nadwrażliwość na leki?

U osób z zespołem Gilber­ta jeden z enzymów wątrobowych, który jest odpowiedzial­ny za przetwarzanie leków, nie funkcjonu­je poprawnie. Prowadzi to do tego, że leki nie mogą być efek­ty­wnie wyd­alone lub przetwor­zone, co dla pac­jen­ta oznacza nad­wrażli­wość na niek­tóre sub­stanc­je. Należą do nich leki stosowane przez anestezjologów pod­czas zabiegów oper­a­cyjnych w celu uśmierzenia bólu lub narkozy — czyli aneste­ty­ki. U osób z zespołem Gilber­ta, niek­tóre z nich mogą być toksy­czne, a skut­ki ich zaży­cia – bard­zo poważne [1]. Dlat­ego anestezjolog musi dobrać odpowied­ni rodzaj aneste­tyku oraz jego dawkowanie. Doty­czy to zarówno leków stosowanych przed oper­acją, w trak­cie jak również w lecze­niu poop­er­a­cyjnym. 

Do czego może doprowadzić niewłaściwy dobór anestetyków?

Nad­wrażli­wość na leki oznacza możli­wość wys­tąpi­enia dzi­ałań niepożą­danych po ich zaży­ciu. Naj­groźniejsze są dzi­ała­nia niepożą­dane, które mogą się ujawnić się w trak­cie oper­acji, kiedy pac­jent jest pod narkozą. Może dojść do trud­noś­ci z wybudze­niem pac­jen­ta i bard­zo niebez­piecznej depresji odd­e­chowej — stanu, który może doprowadz­ić do zatrzy­ma­nia odd­echu [7]. Aby tego uniknąć anestezjolog dobierze bez­pieczne sub­stanc­je — takie których przemi­ana nie odby­wa się jedynie w wątro­bie, co zmniejsza jej obciąże­nie. Dostęp­ne są sub­stanc­je, których metab­o­lizm częś­ciowo odby­wa się przez ner­ki, czy krew [2]. W łagodze­niu bólu po oper­acji lekarz będzie unikał sub­stancji powodu­ją­cych objawy uboczne, takie jak wymio­ty, biegun­ki, bóle brzucha, czy migreny. Należy do nich na przykład parac­eta­mol czy mor­fi­na. Dla pac­jen­tów z zespołem Gilber­ta bez­pieczniejsze niż znieczu­le­nie ogólne jest zas­tosowanie znieczu­le­nia zewnątr­zo­ponowego [3], dlat­ego jeśli to możli­we, anestezjolog rozważy taką możli­wość.

Nie tylko nadwrażliwość na leki – może wystąpić również… żółtaczka

Oprócz nad­wrażli­woś­ci na aneste­ty­ki, oso­by z zespołem Gilber­ta są narażone na pod­wyżs­zony poziom biliru­biny we krwi. Może to prowadz­ić do niepoko­ją­cych żół­taczek i częstych infekcji. Objawy te zazwyczaj pojaw­ia­ją się pod wpły­wem takich czyn­ników jak głód, wysiłek fizy­czny, stres czy stan osła­bi­enia orga­niz­mu. Żół­tacz­ka może więc wys­tąpić po oper­acji kiedy orga­nizm jest osłabiony zabiegiem. Zas­tosowanie w trak­cie oper­acji aneste­tyków, które zbyt­nio obciąża­ją wątrobę, również może doprowadz­ić do żół­tacz­ki. Gdy tak się stanie, lekarz musi znaleźć jej przy­czynę, gdyż każdy wzrost poziomu biliru­biny zawsze jest niepoko­ją­cy i wskazy­wać na poważne zaburzenia.  Lekarz musi mieć pewność, że żół­tacz­ka nie jest spowodowana powikła­ni­a­mi po zabiegu. Wiedza o zes­pole Gilber­ta pozwala skró­cić czas rozpoz­na­nia prob­le­mu i uniknąć zbęd­nych badań.

Osoba z zespołem Gilberta wymaga specjalnego przygotowania do operacji!

Warto więc wiedzieć, że posi­a­da się to schorze­nie – infor­ma­c­ja taka jest bard­zo cen­na dla lekarza, który planu­je Twój zabieg oper­a­cyjny. Aby zmin­i­mal­i­zować ryzyko wys­tąpi­enia powikłań i żół­tacz­ki, pac­jent z zespołem Gilber­ta powinien być do niego odpowied­nio przy­go­towany [3].

Wiedza o zespole Gilberta jest przydatna nie tylko w sytuacji potrzeby wykonania operacji!

O schorze­niu powinien też wiedzieć każdy lekarz, który przepisu­je leki. Będzie on mógł dobrać bez­pieczne far­ma­ceu­ty­ki i daw­ki, aby uniknąć dzi­ałań niepożą­danych.

Jak zyskać wiedzę o mutacji w genie UGT1A1, która może powodować nadwrażliwość na leki i środki znieczulające?

Wystar­czy wykon­ać proste badanie gene­ty­czne.

• Badanie daje wiedzę na całe życie – nasze geny są niezmi­enne, więc badanie wykonu­je się tylko raz,
• Próbką do bada­nia jest wymaz z policz­ka, który moż­na pobrać samodziel­nie w domu za pomocą naszego zestawu,
• Każ­da prób­ka jest obję­ta gwarancją jakoś­ci,
• Wynik wysyłamy na wskazany adres e-mail w 15 dni roboczych,
• Zestaw testowy dostar­cza­my, a próbkę odbier­amy z dowol­nego miejs­ca w Polsce bezpłat­nym kuri­erem,
• Dar­mowa wysył­ka zestawu za granicę,
• Odczyn­ni­ki stosowane do bada­nia posi­ada­ją cer­ty­fikat IVD.

Można umówić się również na pobranie do placówki, gdzie próbkę pobierze wykwalifikowany personel (koszt pobrania w placówce to dodatkowe 50 zł).

Bezpłat­na roz­mowa i czat — w trosce o rzetel­ną infor­ma­c­je o bada­ni­ach

Pon-pt: 7:00 — 22:00
Week­endy i świę­ta: 9:00 — 21:00

 

   Rozwiązu­je­my wąt­pli­woś­ci!

.

Źródła:

[1] F. Barbosa, S. M. L. dos Santos, J. S. M. Batista da Costa,  R. C. Bernardo, Anesthesia in a patient with Gilbert’s syndrome. Case report, “Revista Brasileira de Anestesiologia (Brazilian Journal of Anesthesiology)” 2004, 54 (3).

[2] D. S. Nag, N. Sinha, P. R. Mahanty, General anesthesia in a patient with Gilbert’s syndrome, “Journal of Anaesthesiology, Clinical Pharmacology” 2011, 27(2), 253–255.

[3] R. V. Ranjan, T. R. Ramachandran, D. Coelho, Perioperative management of a patient with Gilberts syndrome and rheumatic heart disease, “Saudi Journal of Anaesthesia” 2012, 6(3), 289–291.

[4] A. Chandra„ J. N. Banavaliker, R. Madhubala Dixit, CASE REPORT – Gilbert’s syndrome, “Anaesthesia, Pain & Intensive Care” 2012, 16(2).

[5] P.S. Nagaraja, N.G Singh, S. Subash, N. Manjunatha, C.G. Prabhushankar, N. Sathish, Anesthetic management of a case of Gilbert’s syndrome for mitral and aortic valve replacement: Role of transesophageal echocardiography,  “Saudi Journal of Anaesthesia” 2017, 11. 

[6] S. Marques, O. Ikediobi, The clinical application of UGT1A1 pharmacogenetic testing: Gene-nevironment interactions, “Human Genomics”, 2010, vol. 4, nr. 4

[7] A. Rasool, S. Sabir, M. Ashlaq, U. Farooq, M.Z. Khan, F.Y. Khan, Gilbert’s syndrome – a concealed adversity for physicians and surgeons, “Journal of Ayub Medical College, Abbottabad” 2015, 27 (3), 707–10.