Nadmiar żelaza – czy jest niebezpieczny?

Obawiamy się niedoboru żelaza – nikt z nas nie chce mieć przecież anemii. Warto zdawać sobie jednak sprawę, że nadmiar żelaza może być nawet groźniejszy! Najczęściej ten stan spowodowany jest hemochromatozą – chorobą genetyczną, która dotyczy aż 1 na 200 osób [1].

1. Jakie są objawy nadmiaru żelaza?
2. Co oznacza podwyższony poziom żelaza w organizmie?
3. Jaki poziom żelaza jest niebezpieczny?
4. Kiedy zrobić badanie na nadmiar żelaza?

Jakie są objawy nadmiaru żelaza?

Początkowo nadmiar żelaza daje nieoczywiste objawy, np. zmęczenie, osłabienie, bóle brzucha, wypadaniem włosów. Z czasem, gdy organy i tkanki ulegają stopniowemu zniszczeniu, pojawiają się inne dolegliwości. Jakie są objawy nadmiaru żelaza na dalszych etapach? To m.in. marskość wątroby, brązowe plamy na skórze, cukrzyca, niewydolność serca, bóle stawów, niepłodność czy wczesna menopauza.

Co oznacza podwyższony poziom żelaza w organizmie?

Masz nieprawidłowy wynik badania krwi i chcesz wiedzieć, co oznacza podwyższony poziom żelaza w organizmie? Nie lekceważ tego problemu, ponieważ wskazuje, że dzieje się coś złego i konieczne jest poznanie przyczyny.

Nadmiar żelaza najczęściej wiąże się z chorobą genetyczną – hemochromatozą. Z powodu mutacji w genie HFE nieprawidłowo działa mechanizm odpowiedzialny za gospodarkę żelazową, co skutkuje odkładaniem tego pierwiastka.

Jaki poziom żelaza jest niebezpieczny?

Wczesne wykrycie hemochromatozy pozwala cofnąć niektóre objawy, poprawić samopoczucie i zmniejszyć ryzyko powstania kolejnych powikłań (np. marskości wątroby czy cukrzycy). Jaki poziom żelaza jest niebezpieczny? Warto pamiętać, że tak naprawdę każdy wynik powyżej normy powinien być skonsultowany z lekarzem, a diagnostyka powinna zostać pogłębiona.

Kiedy zrobić badanie na nadmiar żelaza?

Zmęczenie, osłabienie organizmu, wypadanie włosów, słaba odporność… Tego typu dolegliwości mogą świadczyć o zbyt wysokim poziomie żelaza. Kiedy zrobić badanie na nadmiar żelaza? Warto zdecydować się na nie jak najszybciej po ich zaobserwowaniu u siebie. Poziom żelaza i ferrytyny warto kontrolować również u osób ze zmianami w genie HFE – dzięki temu możliwa będzie jak najszybsza reakcja.

Źródło:
[1] K. Derc, M. Grzymisławski, G. Skarupa-Szabłowska, Hemochromatoza pierwotna (Primary hemochromatosis), „Gastroenterologia Polska” 2001, 8 (2), s. 181-188.