Niepłodność męska – przyczyny, diagnostyka i koszty badań

Niepłodność męska jest coraz częściej diagnozowanym problemem, który dotyka wielu par starających się o potomstwo. Pomimo rosnącej świadomości na temat zdrowia reprodukcyjnego, wciąż panuje przekonanie, że trudności z zajściem w ciążę dotyczą głównie kobiet. Tymczasem według badań niepłodność męska odpowiada nawet za połowę przypadków niepowodzeń w staraniach o dziecko. Współczesna medycyna oferuje różne sposoby diagnostyki, pozwalające na określenie przyczyn obniżonej jakości nasienia oraz innych zaburzeń związanych z płodnością. Sprawdźmy, jakie metody badawcze są stosowane, jakie są ich koszty i jak często problem ten dotyczy mężczyzn.

Niepłodność męska – znaczenie współczesnych badań

Postęp w medycynie umożliwił skuteczniejszą diagnostykę niepłodności męskiej. Dzięki zaawansowanym metodom badawczym możliwe jest określenie przyczyn obniżonej jakości nasienia, a także wykrycie nieprawidłowości w strukturze DNA plemników. Badania te pozwalają lekarzom na dobór odpowiedniego leczenia oraz metod wspomaganego rozrodu.

Jednym z najczęściej wykonywanych testów jest badanie ogólne nasienia, które ocenia liczbę, ruchliwość i morfologię plemników. W ostatnich latach dużą rolę odgrywają także testy fragmentacji DNA plemników, wykorzystywane w przypadku niepowodzeń w zapłodnieniu metodą in vitro. Oprócz tego stosuje się badania hormonalne, genetyczne oraz testy wykrywające obecność przeciwciał przeciwplemnikowych. Wszystkie te analizy pomagają zrozumieć przyczyny niepłodności męskiej i dobrać odpowiednie rozwiązanie terapeutyczne.

Niepłodność męska – czy jest częstym problemem ?

Problem niepłodności męskiej dotyka znacznego odsetka mężczyzn na całym świecie. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), trudności z poczęciem dziecka dotyczą około 15% par, a w połowie przypadków przyczyna leży po stronie mężczyzny.

Przyczyny niepłodności męskiej mogą być różnorodne – od problemów hormonalnych, przez infekcje, aż po czynniki genetyczne. Wpływ na płodność mają również styl życia, dieta, stres oraz ekspozycja na substancje toksyczne. Badania pokazują, że liczba plemników w nasieniu mężczyzn spada od kilku dekad, co sugeruje, że problem staje się coraz bardziej powszechny. Właśnie dlatego diagnostyka niepłodności męskiej nabiera coraz większego znaczenia.

Niepłodność męska – ile wydasz na diagnostykę ?

Koszty badań diagnostycznych różnią się w zależności od zakresu analiz oraz placówki medycznej. Podstawowe badanie nasienia kosztuje od 100 do 300 złotych, jednak bardziej zaawansowane testy mogą być znacznie droższe.

Badanie fragmentacji DNA plemników to koszt rzędu 500–1000 zł, a analiza hormonalna obejmująca poziom testosteronu, FSH, LH i prolaktyny – od 150 do 400 zł. W przypadku podejrzenia niepłodności o podłożu genetycznym konieczne może być wykonanie badań kariotypu oraz mutacji genu CFTR, co wiąże się z wydatkiem rzędu 600–1500 zł.

Niepłodność męska – jakie są najczęściej stosowane metody badania ?

Diagnostyka niepłodności męskiej obejmuje szereg testów, które pozwalają na ocenę jakości nasienia i wykrycie ewentualnych nieprawidłowości.

1. Badanie ogólne nasienia (seminogram) – podstawowy test, który ocenia koncentrację plemników, ich ruchliwość oraz morfologię. Jest to najczęściej wykonywane badanie w diagnostyce męskiej niepłodności.

2. Test fragmentacji DNA plemników – analiza jakości materiału genetycznego zawartego w plemnikach. Wysoka fragmentacja DNA może być przyczyną niepowodzeń w zapłodnieniu, zarówno w sposób naturalny, jak i metodami wspomaganego rozrodu.

3. Badania hormonalne – określają poziom hormonów odpowiedzialnych za proces spermatogenezy, takich jak testosteron, FSH, LH oraz prolaktyna. Zaburzenia hormonalne mogą wskazywać na problemy z funkcjonowaniem jąder lub przysadki mózgowej.

4. Badania genetyczne – obejmuje badanie kariotypu oraz testy na obecność mutacji genów związanych z niepłodnością, np. mutacji CFTR (związanej z mukowiscydozą) czy mikrodelecji w regionie AZF chromosomu Y.

5. Badania immunologiczne – wykrywają obecność przeciwciał przeciwplemnikowych, które mogą powodować aglutynację plemników i zmniejszać ich zdolność do zapłodnienia komórki jajowej.

6. USG jąder i układu moczowo-płciowego – pozwala na wykrycie ewentualnych nieprawidłowości anatomicznych, takich jak żylaki powrózka nasiennego, które mogą mieć negatywny wpływ na produkcję plemników.