Prawidłowy wynik testu PAPP-a – czy dziecko może być chore?
Jaka jest prawdziwa skuteczność testu PAPP-a i co zrobić, aby ją zwiększyć?
Test PAPP-A (Pregnancy-Associated Plasma Protein A) jest jednym z badań wykonywanych w ramach przesiewowych testów prenatalnych w pierwszym trymestrze ciąży. Jego celem jest ocena ryzyka wystąpienia pewnych wad genetycznych u dziecka, w tym zespołów Downa, Edwardsa i Patau, poprzez mierzenie poziomu białka PAPP-A oraz innych parametrów, takich jak grubość fałdu karkowego (NT) i wiek matki.
Wiele przyszłych mam zastanawia się, czy prawidłowy wynik testu PAPP-a gwarantuje, że dziecko urodzi się zdrowe? Przeczytaj niżej jaka jest skuteczność i ograniczenia tego badania.
Jaka jest czułość testu PAPP-A?
Spis treści
Czułość testu PAPP-A oznacza, jak dobrze test wykrywa przypadki rzeczywiście chorego płodu (prawdziwie pozytywne wyniki).
Czułość testu PAPP-A dla poszczególnych wad wygląda następująco:
- Czułość w wykrywaniu zespołu Downa (trisomia 21) wynosi około 60-75%1,2. Oznacza to, że test wykrywa 60-75% przypadków zespołu Downa wśród kobiet, które noszą płód z tą wadą genetyczną.
Ta czułość może wzrosnąć do 85-90% jeśli będą brane pod uwagę inne czynniki ryzyka np. wiek matki. Niestety w tym wypadku z kolei często mamy do czynienia z wynikami fałszywie pozytywnymi. - Czułość w wykrywaniu zespołu Edwardsa (trisomia 18) wynosi około 85%
- Czułość w wykrywaniu zespołu Patau (trisomia 13) wynosi około 80-90%.
.

>
Test PAPP-A jest więc stosunkowo dobrym narzędziem do wykrywania ryzyka wady genetycznej, ale nie wykrywa wszystkich przypadków, co oznacza, że wynik „negatywny” (niska szansa na wadę) nie daje 100% pewności, że dziecko nie ma żadnych wad genetycznych.
>
Dlatego też warto takie badanie uzupełnić testem NIPT czyli Nieinwazyjnym testem prenatalnym z krwi mamy, który ma znacznie większą skuteczność (ponad 99%) w wykrywaniu tych wad.
Prawidłowy wynik testu PAPP-A co tak naprawdę oznacza?
Prawidłowy wynik testu PAPP-A oznacza, że ryzyko wystąpienia wad genetycznych, takich jak zespół Downa, Edwardsa czy Patau jest niskie. Jednakże warto pamiętać, że:
- Test PAPP-A jest testem przesiewowym, a nie diagnostycznym – nie daje on ostatecznej diagnozy, a jedynie wskazuje na ryzyko. Wynik prawidłowy oznacza niskie ryzyko. W zależności od wady skuteczność tego badania wynosi od 60% do 90%.
< - Test nie wykrywa wszystkich chorób – PAPP-A bada ryzyko w odniesieniu do wybranych wad genetycznych (jak zespół Downa, Edwardsa, Patau), ale nie obejmuje wszystkich możliwych chorób genetycznych ani innych nieprawidłowości zdrowotnych, takich jak wady serca, wady rozwojowe czy zaburzenia metaboliczne, które mogą pojawić się u dziecka. Znacznie szerszym rodzajem nieinwazyjnego testu prenatalnego jest test NIPT z krwi mamy taki jak PrenataltestDNA, który bada wszystkie chromosomy.
< - Wynik prawidłowy nie wyklucza innych chorób – nawet przy prawidłowym wyniku testu PAPP-A dziecko może mieć inne problemy zdrowotne, które nie są związane z ocenianymi w teście wadami genetycznymi.
< - Wynik PAPP-A jest jednym z elementów oceny ryzyka – decyzja o dalszym postępowaniu w przypadku wysokiego ryzyka (np. wynik testu wskazujący na podwyższone ryzyko choroby) jest podejmowana na podstawie pełnej oceny, która może obejmować dodatkowe testy diagnostyczne, takie jak amniopunkcja czy testy molekularne.
Podsumowując, wynik prawidłowy testu PAPP-A obniża ryzyko poważnych wad genetycznych, ale nie gwarantuje, że dziecko nie będzie miało innych problemów zdrowotnych. Test ten jest tylko jednym z elementów kompleksowej oceny zdrowia dziecka w ciąży.
Prawidłowy wynik testu PAPP-A – co dalej?
Masz prawidłowy wynik testu PAPP-A ale chciałabyś wykonać test o większej skuteczności? Sprawdź FeliaTest.
FeliaTest to nieinwazyjny test prenatalny, który pozwala na ocenę ryzyka wystąpienia pewnych wad genetycznych u płodu ze skutecznością wynoszącą ponad 99%.
>
Jest to nowoczesna metoda diagnostyczna, która wykorzystuje próbkę krwi matki do analizy materiału genetycznego dziecka. Test ten jest w pełni bezpieczny zarówno dla matki, jak i dla płodu, ponieważ nie wymaga pobierania próbek bezpośrednio od płodu, jak w przypadku np. amniopunkcji.
>
FeliaTest można wykonać już po 10. tygodniu ciąży, co pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych wad genetycznych. Wczesna diagnoza daje rodzicom czas na podjęcie decyzji o dalszym postępowaniu.
>
Test pozwala na uzyskanie wyników, które mogą dać poczucie bezpieczeństwa, szczególnie jeśli istnieją obawy o ryzyko wad genetycznych. Jest to ważny krok w rozwoju opieki prenatalnej, który wspiera rodziców w podejmowaniu świadomych decyzji.
Zobacz też: Czym różni się test PAPP-A od FeliaTest? >>
Chcesz wiedzieć więcej?
Jeśli masz wątpliwości, które badanie zrobić i kiedy – nie zostawiaj tego samej sobie. Każda ciąża jest inna, a decyzja o wykonaniu badań prenatalnych może budzić pytania i potrzebę rozmowy. Dajemy Ci bezpłatną konsultację, podczas której możesz spokojnie zapytać o wszystko, co ważne. Pomożemy Ci wybrać rozwiązanie najlepiej dopasowane do Twojej sytuacji.
.
T1 Nicolaides, K. H. (2004). Screening for fetal aneuploidies at 11 to 13 weeks. Ultrasound in Obstetrics & Gynecology.
2 Kagan, K. O., et al. (2009). The role of first trimester screening in the prediction of fetal aneuploidies. Clinical Obstetrics and Gynecology.
Treści na tej stronie zostały przygotowane przez zespół specjalistów laboratorium testDNA, które od ponad 20 lat zajmuje się badaniami DNA w Polsce. Naszą misją jest dostarczanie pacjentom rzetelnych informacji oraz nowoczesnych rozwiązań diagnostycznych.
W pracach nad materiałami edukacyjnymi uczestniczą lekarze, diagności laboratoryjni oraz konsultanci medyczni, którzy na co dzień wspierają kobiety po poronieniach i pary zmagające się z niepłodnością. Dzięki temu masz większą pewność, że informacje, które czytasz, są oparte na aktualnej wiedzy medycznej i praktyce klinicznej.

