Celiakia badania — jak sprawdzić, czy to trwała nietolerancja glutenu?
Celiakia badania — najpierw warto zrobić badanie DNA
A to dlatego, że tylko osoba z predyspozycjami genetycznymi może zachorować. Jeśli badanie DNA nie wykaże obecności genów odpowiedzialnych za celiakię — chorobę można praktycznie wykluczyć. A jeśli będą obecne? Wykonuje się dalsze badania (badanie krwi i ewentualnie biopsję jelita). Może się okazać, że celiakia nie jest w danym momencie aktywna, dlatego w przypadku obecności predyspozycji warto co jakiś czas kontrolować poziom przeciwciał we krwi.
Warto jednak pamiętać, żeby wybrać takie badanie, które analizuje pełny zakres genów związanych z celiakią, czyli haplotypy DQ2.2 (DQA1*02, DQB1*02), HLA DQ2.5 (DQA1*05, DQB1*02), HLA DQ8 (DQA1*03, DQB1*03:02).
Celiakia badania — jak wygląda test DNA?
Badanie genetyczne w kierunku genów odpowiedzialnych za celiakię najczęściej wykonuje się na podstawie wymazu z policzka. Jest więc bezbolesne i bardzo komfortowe, nie wymaga nawet wizyty w przychodni (wiele laboratoriów umożliwia pobranie wymazu w domu). To szczególnie wygodne dla małych dzieci.
Co ważne, badanie DNA może być przeprowadzone nawet w sytuacji, gdy dana osoba jest już na diecie bezglutenowej (nie wymaga prowokacji glutenem). Wynik będzie ponadto ważny przez całe życie i niezmienny.
Celiakia badania — czy powinnaś wykonać test genetyczny?
Badanie w kierunku genów związanych z celiakią warto wykonać przede wszystkim w sytuacji, gdy masz objawy choroby. Mogą to być nie tylko bóle brzucha, wzdęcia, biegunki czy inne problemy żołądkowe — tak naprawdę są obecne u stosunkowo niewielkiej liczby chorych.
Celiakia często objawia się np. anemią, bólami mięśni, wysypką, spadkiem nastroju czy nawet depresją, niepłodnością i poronieniami, aftami w jamie ustnej i wieloma innymi dolegliwościami.
Badanie na celiakię zaleca się wykonać też u krewnych w pierwszej linii chorego i u osób z innymi chorobami autoimmunologicznymi, np. Hashimoto, cukrzycą typu 1 czy młodzieńczym zapaleniem stawów.