Wszczepienie genu do serca zastąpi rozrusznik?

Pacjenci z arytmią lub zatorami często wymagają wszczepienia rozrusznika serca. Kardiolodzy z Cedars-Sinai Heart Institute w Los Angeles opracowali jednak procedurę przeszczepu genu, dzięki której komórki serca przekształcają się w „biologiczne symulatory” regulujące jego pracę.

O rezultatach badań amerykańskich ekspertów możemy przeczytać w jednym z numerów czasopisma Science Translational Medicine. Ich wyniki są zwieńczeniem trwających już kilkanaście lat testów, których celem było znalezienie biologicznych rozwiązań dla pacjentów z zaburzeniami rytmu serca.

W samych tylko Stanach Zjednoczonych rozrusznik serca otrzymuje ok. 300 000 pacjentów rocznie. Wszczepienie urządzenia niesie ze sobą jednak efekty uboczne wynikające z obecności ciała obcego w organizmie, a zalicza się do nich np. infekcje przewodów łączących rozrusznik z sercem.

Naturalny rozrusznik serca zwany węzłem zatorowo-przedsionkowym – ang. sinoatrial (SA) node albo sinus node – jest niewielkim skupiskiem wyspecjalizowanych komórek zlokalizowanych w ścianie prawego przedsionka, które mają zdolność do przekazywania impulsów elektrycznych, inicjujących każdy kolejny cykl pracy serca. Kiedy węzeł ten nie funkcjonuje prawidłowo serce może zacząć bić zbyt szybko, zbyt wolno lub nieregularnie. W efekcie, konieczne jest wszczepienie do organizmu chorego sztucznego rozrusznika serca, który będzie w stanie wysyłać właściwe impulsy elektryczne. Ze względu jednak na wspomniane wcześniej efekty uboczne naukowcy zaczęli zastanawiać się nad wynalezieniem rozwiązania, dzięki któremu organizm sam regulowałby pracę serca przy użyciu własnych komórek.

Wszczepienie genu TBX18 wzmocniło bicie serca

Podczas testów laboratoryjnych prowadzonych na świniach z zaburzeniami pracy serca naukowcy wczepili im do organizmów gen TBX18. Zabieg ten odbył się metodą małoinwazyjną przy pomocy cewnika. Już następnego dnia naukowcy zauważyli, że serca świń, którym wszczepiono gen zaczęły bić znacznie szybciej. Stan ten utrzymywał się przez czas trwania eksperymentu, a więc 14 dni. Autorzy badania uważają, że nowa technologia znajdzie zastosowanie szczególnie wśród pacjentów z rozrusznikami, u których doszło do zakażenia. Jednocześnie wyrażają nadzieję, że ich rozwiązanie będzie za jakiś czas wykorzystywane także w ramach standardowego leczenia wielu chorób układu krążenia. Być może uda się wykorzystać nowo opracowaną metodę również u dzieci z wrodzonymi wadami serca. Jeśli dalsze badania zakończą się sukcesem, testy kliniczne będzie można zacząć prowadzić na ludziach. Szacuje się, że zajmą one ok. 3 lat.

.

Uwaga! Przedstawiony materiał ma charakter wyłącznie informacyjny – nie wykonujemy opisanego wyżej badania.

Jednocześnie zapraszamy Państwa do zapoznania się z naszą ofertą testów DNA!

Chętnie doradzimy

Jeśli nie wiedzą Państwo, jaki typ testu będzie odpowiedni, chcą uzyskać więcej informacji na temat samego badania lub mają inne pytania, zapraszamy do kontaktu z nami.

Zapraszamy do skorzystania z naszej oferty!