Po czym poznać, że doszło do poronienia?

Poronienie to jedno z najbardziej bolesnych i osobistych doświadczeń. Towarzyszy mu wiele emocji – smutek, lęk, złość, poczucie winy. Czasem pojawia się też dezorientacja i samotność. Jeśli przeżywasz trudny moment lub martwisz się o przebieg swojej ciąży, być może szukasz informacji, które pomogą Ci choć trochę zrozumieć, co się dzieje.

Zebraliśmy tutaj opis sytuacji, które niektóre kobiety zauważają, gdy ciąża przestaje się rozwijać. Nie po to, by Cię zdiagnozować, ale byś mogła spokojniej i z większą świadomością zadbać o siebie – na swój sposób, we własnym tempie. Niezależnie od tego, co teraz czujesz – nie jesteś sama.

Poronienie – objawy we wczesnej ciąży

Każda ciąża jest inna, więc również objawy poronienia mogą się różnić w zależności od osoby i etapu ciąży. Niemniej jest kilka charakterystycznych sygnałów ostrzegawczych, na które powinnaś zwrócić uwagę:

• Krwawienie lub plamienie z dróg rodnych – najczęstszy objaw to krwawienie z pochwy – może zaczynać się od lekkiego plamienia (np. brązowe lub różowe plamki na bieliźnie), ale często narasta i staje się coraz bardziej intensywne. Krwi może towarzyszyć wydzielina ze skrzepami lub nawet fragmentami tkanki. U niektórych kobiet krwawienie pojawia się nagle i jest obfite, u innych może przypominać bardziej przedłużoną miesiączkę. Każde krwawienie w ciąży jest sygnałem alarmowym i wymaga kontaktu z lekarzem.
• Silne bóle i skurcze brzucha – poronieniu często towarzyszą skurcze macicy oraz ból w dole brzucha – może być podobny do bólów miesiączkowych. Skurcze zazwyczaj nie ustępują, mogą wręcz narastać falami. Jeśli odczuwasz takie dolegliwości bólowe w ciąży, nie wolno ich ignorować.
• Ustąpienie objawów ciążowych – innym możliwym sygnałem jest nagłe zaniknięcie dotychczasowych objawów ciąży. Jeśli np. miałaś mdłości, tkliwe piersi, senność czy inne typowe ciążowe dolegliwości i zauważasz, że nagle jakby „przeszły” – może to niestety oznaczać, że ciąża się zatrzymała. Oczywiście sam brak nudności nie przesądza od razu o najgorszym, jednak w połączeniu z innymi objawami warto być czujną.
• Inne nietypowe objawy: – czasem wystąpić może także np. odejście wodnistej wydzieliny lub śluzu podbarwionego krwią z dróg rodnych (bywa on biało-różowy) – to może być płyn owodniowy. W wydzielinie tej mogą pojawić się fragmenty tkanki przypominające błony lub tkankę łożyska. U niektórych kobiet obserwuje się też spadek wagi ciała w krótkim czasie. Każda nagła zmiana w samopoczuciu ciężarnej, połączona z bólem czy krwawieniem, powinna skłonić do konsultacji z lekarzem.

Pamiętaj: Jeśli doświadczasz któregoś z powyższych objawów i podejrzewasz poronienie, natychmiast skontaktuj się z lekarzem lub jedź do szpitala. Szczególnie intensywne krwawienie (zwłaszcza ze skrzepami lub tkanką) oraz silne, nieustępujące bóle to wyraźny sygnał, że potrzebujesz pomocy medycznej.

Miej na uwadze, że czasem poronienie może przebiegać bardzo szybko i niemal bezobjawowo. Zdarza się tak przy bardzo wczesnej ciąży – może wtedy przypominać spóźnioną, trochę bardziej bolesną miesiączkę. Dlatego jeśli nawet krwawienie wydaje Ci się nieznaczne, ale coś Cię niepokoi (np. przeczucie, że „coś jest nie tak”), lepiej zgłoś się do lekarza. Intuicja mamy bywa niezawodna, a przy utracie ciąży im wcześniej otrzymasz opiekę, tym lepiej dla Twojego zdrowia.

Plamienie w ciąży a objawy poronienia

Wiele kobiet we wczesnej ciąży doświadcza plamienia i od razu odczuwa ogromny niepokój. Ważne jest jednak, by wiedzieć, że niewielkie plamienie nie zawsze oznacza poronienie. Zdarza się, że przyczyną jest np. plamienie implantacyjne (gdy zarodek zagnieżdża się w macicy) albo nadżerka czy podrażnienie szyjki macicy po badaniu ginekologicznym. Z drugiej strony, krwawienie może być jednym z pierwszych objawów poronienia – kluczowa jest intensywność i towarzyszące objawy. Jak odróżnić zwykłe plamienie od sygnałów zagrożenia?

• Niegroźne plamienie w ciąży: zwykle jest skąpe i krótkotrwałe. Ma postać kilku kropel krwi lub brunatnych plamek na bieliźnie. Nie towarzyszy mu silny ból (co najwyżej lekkie pobolewanie brzucha). Takie plamienie często ustępuje samo i może wynikać z niegroźnych przyczyn, np. implantacji zarodka, wspomnianych podrażnień szyjki macicy, przemęczenia lub wzrostu hormonów. Wiele ciąż przebiega prawidłowo mimo epizodów delikatnego plamienia. Jeśli jednak cokolwiek Cię niepokoi, zawsze warto skonsultować się z lekarzem dla pewności i własnego spokoju.

• Krwawienie mogące świadczyć o poronieniu: jest znacznie obfitsze, często jasnoczerwone. Możesz zauważyć skrzepy krwi, a nawet fragmenty tkanki. Krwawieniu zwykle towarzyszą silne bóle i skurcze brzucha, uczucie rozpierania w podbrzuszu oraz ból okolicy krzyżowej. Taka kombinacja objawów – intensywne krwawienie + silny ból – jest sygnałem alarmowym. Nie zwlekaj wtedy z wezwaniem pomocy medycznej. Nawet jeśli krwawienie samo ustąpi, dobrze jest, by lekarz ocenił, czy ciąża nadal się rozwija, czy doszło do poronienia i czy organizm prawidłowo się oczyścił.

Pamiętaj, że każde krwawienie lub plamienie w ciąży warto skonsultować z lekarzem. Nie wahaj się zadzwonić do swojego ginekologa lub pojechać na izbę przyjęć – od tego są, by Ci pomóc i rozwiać wątpliwości. W najlepszym wypadku uspokoisz się, że wszystko jest w porządku; a jeśli jednak doszło do komplikacji, otrzymasz potrzebną opiekę. Twój spokój i zdrowie są najważniejsze.

Przyczyny poronienia

Dlaczego do tego doszło? – to pytanie, które naturalnie pojawia się w głowie niemal każdej kobiety po poronieniu. Szukanie przyczyny nie cofnie czasu, ale może pomóc w pogodzeniu się ze stratą. Zrozumienie, co mogło pójść nie tak, często przynosi ulgę i pozwala uwolnić się od dręczących wyrzutów sumienia. Chcemy podkreślić: w większości przypadków nie miałaś żadnego wpływu na poronienie. Często jest to tragiczny zbieg okoliczności, niezależny od Twojego stylu życia czy zachowania. Nawet dbając o siebie wzorowo, pewnych rzeczy nie da się przewidzieć ani zatrzymać.

Najczęstszą przyczyną wczesnych poronień są wady genetyczne rozwijającego się zarodka. Szacuje się, że odpowiadają one za ponad połowę (a według niektórych badań nawet 70–80%) poronień w I trymestrze. Natura bywa okrutna, ale też działa z pewną mądrością – jeśli zarodek ma poważne zaburzenia chromosomalne uniemożliwiające prawidłowy rozwój, ciąża często samoistnie się kończy. Wadom genetycznym dziecka zazwyczaj nie można zapobiec – powstają spontanicznie, przypadkowo, niezależnie od stanu zdrowia rodziców. Świadomość tego potrafi przynieść choć odrobinę ukojenia: to nie Twoja wina.

Oczywiście, istnieją też inne możliwe przyczyny poronienia. Do najczęściej wymienianych przez lekarzy należą m.in.:

• Problemy hormonalne matki: Np. zbyt niski poziom progesteronu (hormonu utrzymującego ciążę) czy niezdiagnozowana choroba tarczycy. Zaburzenia hormonalne mogą utrudniać zagnieżdżenie się zarodka lub jego wczesny rozwój.

• Nieprawidłowości anatomiczne macicy: Wady wrodzone (np. przegroda macicy, dwurożna macica), zrosty lub blizny wewnątrzmaciczne (np. po przebytych zabiegach łyżeczkowania), a także niewydolność szyjki macicy. Takie czynniki częściej powodują poronienia w II trymestrze, ale mogą wpływać na przebieg każdej ciąży.

• Zaburzenia krzepnięcia i czynniki immunologiczne: Wrodzona trombofilia (genetyczna skłonność do zakrzepów, np. mutacja Leiden) mogą powodować powstawanie zakrzepów utrudniających przepływ krwi do łożyska. Z kolei nieprawidłowa reakcja immunologiczna – np. tzw. niezgodność w zakresie genów KIR i HLA-C między matką a ojcem – bywa łączona z nawracającymi poronieniami. Takie zaburzenia są niewidoczne gołym okiem, ale można je wykryć dzięki specjalistycznym badaniom.

• Choroby przewlekłe i infekcje: Ciężkie, nieleczone choroby matki (np. cukrzyca, nadciśnienie, niewyrównana choroba tarczycy) mogą zwiększać ryzyko komplikacji w ciąży. Podobnie pewne infekcje w ciąży – np. różyczka, toksoplazmoza, listerioza czy silne zakażenie wirusowe z wysoką gorączką – mogą doprowadzić do utraty ciąży. Na szczęście obecnie wiele z tych chorób można leczyć lub im zapobiegać (np. szczepienia przeciw różyczce), a większość kobiet z chorobami przewlekłymi rodzi zdrowe dzieci przy odpowiedniej opiece.

• Intensywny stres lub uraz fizyczny: Bardzo silne stresy, traumatyczne przeżycia albo poważne urazy (np. wypadek samochodowy) bywają łączone z poronieniami. Trzeba jednak podkreślić, że zwykły stres dnia codziennego czy umiarkowany wysiłek fizyczny nie powodują poronienia – wiele kobiet martwi się, że np. aktywność zawodowa, dźwiganie zakupów czy kłótnia mogły zaszkodzić ciąży. W przytłaczającej większości przypadków tak nie jest. Gdy ciąża rozwija się prawidłowo, jest naprawdę silna. Poronienie zwykle następuje dlatego, że już wcześniej coś było nie w porządku z samą ciążą, a nie z Twojego powodu.

Czasami przyczyna poronienia pozostaje niejednoznaczna lub niemożliwa do ustalenia – zwłaszcza po pojedynczym przypadku. Lekarze często mówią, że jedno poronienie (zwłaszcza pierwszej ciąży) to „statystyczny pech”, który może przytrafić się każdemu i zazwyczaj nie świadczy o poważnym problemie zdrowotnym. Dlatego po pierwszym poronieniu standardowo nie wykonuje się od razu całej baterii badań – często zaleca się po prostu spróbować ponownie za kilka miesięcy, przy wsparciu psychologicznym i ogólnym zadbaniu o zdrowie. Masz jednak prawo chcieć wiedzieć więcej. Wiele kobiet, by odzyskać spokój ducha, decyduje się wykonać pewne badania już po pierwszym poronieniu, zamiast żyć w niepewności. Zwłaszcza jeśli jesteś starszą mamą albo bardzo trudno było zajść w ciążę – zrozumiałe, że chcesz zrobić wszystko, by zwiększyć szanse powodzenia kolejnej próby. Tutaj z pomocą przychodzą nowoczesne badania medyczne, w tym genetyczne.

Pierwsze badanie po poronieniu

Rozumiemy, jak trudne są te chwile – emocjonalny ból po stracie ciąży bywa przytłaczający. Wiele kobiet w takiej sytuacji chce jednak poznać przyczynę poronienia, by móc spokojniej planować kolejną ciążę i uniknąć powtórzenia dramatu. Dlatego w testDNA przygotowaliśmy możliwość zbadania materiału z poronienia, aby pomóc rodzicom znaleźć odpowiedzi na pytanie „dlaczego tak się stało?”. To często pierwsze i najważniejsze badanie po poronieniu, jakie warto rozważyć.

Badanie genetyczne materiału z poronienia – na czym polega?

Polega ono na analizie DNA utraconej ciąży (np. fragmentów kosmówki, pępowiny, tkanek płodu) w specjalistycznym laboratorium genetycznym. Taka analiza potrafi wykryć ewentualne wady genetyczne zarodka, w tym nieprawidłową liczbę chromosomów czy inne zmiany, które mogły spowodować poronienie. Innymi słowy, badanie sprawdza, czy dziecko miało chorobę genetyczną lub wadę rozwojową, która uniemożliwiła dalszy rozwój ciąży. Wynik badania daje często jasną odpowiedź: tak, to była przyczyna (np. zespół Downa – dodatkowy chromosom 21, zespół Turnera – brak jednego chromosomu X, trisomia chromosomu 16 lub inna poważna aberracja), albo nie, kariotyp dziecka okazał się prawidłowy. Każda z tych informacji jest cenna. Jeśli znajdzie się przyczynę genetyczną, rodzice zyskują pewność, że nic mogli na to poradzić – co przynosi ulgę i pomaga przeżyć żałobę. Jeśli zaś materiał genetyczny dziecka okaże się bez widocznych wad, to również ważna wskazówka dla lekarza: wtedy być może warto poszukać innych przyczyn (np. zbadać tarczycę, układ krzepnięcia, wady macicy). W obu przypadkach jesteś o krok bliżej do zrozumienia sytuacji i podjęcia świadomych działań przed kolejną ciążą.

W testDNA doskonale wiemy, jak istotna jest rzetelność takich badań. Nasze laboratorium specjalizuje się w diagnostyce genetycznej – badania wykonujemy z najwyższą starannością, korzystając z nowoczesnych metod molekularnych. Mamy doświadczenie w analizie materiału z poronień i zdajemy sobie sprawę, że każdy wynik to czyjaś osobista historia. Dlatego dbamy o dokładność i wiarygodność wyników, a także o jak najszybszy czas realizacji – żebyście nie musieli długo czekać w niepewności.

Co ważne, badanie genetyczne po poronieniu pozwala także ustalić płeć dziecka. Dla wielu rodziców jest to istotne z emocjonalnego punktu widzenia – pomaga nadać maleństwu imię, pożegnać je w myślach czy w ceremonii pogrzebowej. Ale płeć ma znaczenie również formalne. Znając płeć, możesz skorzystać z praw przysługujących rodzicom po poronieniu: m.in. prawa do skróconego urlopu macierzyńskiego na czas połogu, zasiłku pogrzebowego, a także możliwości rejestracji dziecka w Urzędzie Stanu Cywilnego (otrzymania aktu urodzenia martwego dziecka). Wiele osób nie ma świadomości, że takie uprawnienia istnieją – a stanowią one formę zabezpieczenia i wsparcia dla rodziców po stracie. Badanie DNA materiału z poronienia daje podstawę, by z tych praw skorzystać, jeśli tylko rodzice sobie tego życzą. O szczegóły formalności możesz dopytać personel medyczny w szpitalu lub urzędzie; my natomiast zadbamy, by dostarczyć wiarygodny wynik potrzebny do dopełnienia procedur.

Jak się przygotować do badania?

Jeśli poronienie nastąpiło w szpitalu, zazwyczaj lekarze zabezpieczają próbki (np. fragment kosmówki) do badania histopatologicznego. Możesz poprosić lekarza lub personel, by część materiału zabezpieczono także na badania genetyczne – to coraz powszechniejsza praktyka. Gdy poronienie wydarzyło się w domu lub poza szpitalem, postaraj się, o ile to możliwe, zabezpieczyć materiał samodzielnie. Najlepiej umieścić fragmenty tkanek w jałowym pojemniczku (dostępnym w aptece) z niewielką ilością soli fizjologicznej i przechować w chłodnym miejscu (lodówce). Następnie jak najszybciej skontaktuj się z naszym laboratorium – udzielimy Ci instrukcji, jak przekazać próbkę do badania. W testDNA oferujemy wysyłkę kurierską, więc całą procedurę możesz załatwić bez wychodzenia z domu. Jeśli nie masz pewności, czy udało Ci się zabezpieczyć materiał prawidłowo, nie martw się – zrobimy wszystko, co w naszej mocy, by Ci pomóc. Naszym celem jest, abyś otrzymała tak potrzebną informację o przyczynie poronienia.

A co, jeśli nie udało się uzyskać żadnej próbki do badania genetycznego? Nie obwiniaj się – to się zdarza i nie przekreśla szans na ustalenie przyczyn poronienia. W takiej sytuacji skupiamy się na innych możliwościach diagnostycznych. Można wykonać badania genetyczne Ciebie. W testDNA również przeprowadzamy niektóre z tych testów – np. badania genetyczne w kierunku trombofilii, mutacji, które mogą wpływać na przebieg ciąży, czy badanie genów KIR i HLA-C u rodziców. Czasem zaleca się też badanie kariotypu rodziców (badanie cytogenetyczne z krwi), aby sprawdzić, czy któreś z Was nie ma ukrytej wady chromosomów (tzw. translokacji zrównoważonej), mogącej powodować nawracające straty ciąż. Możliwości jest sporo – ważne, by dobrać je odpowiednio do Twojej sytuacji. Nie musisz sama o tym decydować w tej chwili; na początek wystarczy, że wiesz o istnieniu takich opcji.

Ustalenie płci po poronieniu

Co ważne, badanie genetyczne po poronieniu pozwala także ustalić płeć dziecka. Dla wielu rodziców jest to istotne z emocjonalnego punktu widzenia – pomaga nadać maleństwu imię, pożegnać je w myślach czy w ceremonii pogrzebowej. Ale płeć ma znaczenie również formalne. Znając płeć, możesz skorzystać z praw przysługujących rodzicom po poronieniu: m.in. prawa do skróconego urlopu macierzyńskiego na czas połogu, zasiłku pogrzebowego, a także możliwości rejestracji dziecka w Urzędzie Stanu Cywilnego (otrzymania aktu urodzenia martwego dziecka). Wiele osób nie ma świadomości, że takie uprawnienia istnieją – a stanowią one formę zabezpieczenia i wsparcia dla rodziców po stracie. Badanie DNA materiału z poronienia daje podstawę, by z tych praw skorzystać, jeśli tylko rodzice sobie tego życzą. O szczegóły formalności możesz dopytać naszych konsultantów: 665 761 161

Badanie genetyczne materiału z poronienia – na czym polega?

Polega ono na analizie DNA utraconej ciąży (np. fragmentów kosmówki, pępowiny, tkanek płodu) w specjalistycznym laboratorium genetycznym. Taka analiza potrafi wykryć ewentualne wady genetyczne zarodka, w tym nieprawidłową liczbę chromosomów czy inne zmiany, które mogły spowodować poronienie. Innymi słowy, badanie sprawdza, czy dziecko miało chorobę genetyczną lub wadę rozwojową, która uniemożliwiła dalszy rozwój ciąży. Wynik badania daje często jasną odpowiedź: tak, to była przyczyna (np. zespół Downa – dodatkowy chromosom 21, zespół Turnera – brak jednego chromosomu X, trisomia chromosomu 16 lub inna poważna aberracja), albo nie, kariotyp dziecka okazał się prawidłowy. Każda z tych informacji jest cenna. Jeśli znajdzie się przyczynę genetyczną, rodzice zyskują pewność, że nic mogli na to poradzić – co przynosi ulgę i pomaga przeżyć żałobę. Jeśli zaś materiał genetyczny dziecka okaże się bez widocznych wad, to również ważna wskazówka dla lekarza: wtedy być może warto poszukać innych przyczyn (np. zbadać tarczycę, układ krzepnięcia, wady macicy). W obu przypadkach jesteś o krok bliżej do zrozumienia sytuacji i podjęcia świadomych działań przed kolejną ciążą.

Zapewniamy wsparcie i rzetelne informacje

W TestDNA ogromny nacisk kładziemy na to, by oprócz samego badania zapewnić Ci także pełne wsparcie informacyjne. Wiemy, że możesz mieć wiele pytań i wątpliwości: Jakie badanie powinnam wybrać? Kiedy je wykonać? Ile to kosztuje? Jak długo czeka się na wynik? – i wiele innych. Nasz konsultant ds. badań medycznych jest do Twojej dyspozycji, by spokojnie o tym porozmawiać i wszystko Ci wyjaśnić. Zachęcamy do kontaktu – możesz zadzwonić do nas od poniedziałku do piątku w godz. 7:00–19:00 oraz w soboty 9:00–17:00. Podczas rozmowy postaramy się rozwiać Twoje wątpliwości i wspólnie znaleźć najlepsze rozwiązanie dla Ciebie.

Jesteśmy tutaj, aby Ci pomóc. Naszym priorytetem jest, by każda kobieta po poronieniu otrzymała troskliwe wsparcie i rzetelną wiedzę, jakiej potrzebuje w tym trudnym czasie. W testDNA każdego dnia rozmawiamy z kobietami takimi jak Ty – słuchamy ich historii, odpowiadamy na pytania, doradzamy, jakie kroki mogą podjąć dalej. Wiemy, że każda historia jest inna, ale łączy je pragnienie zrozumienia i nadzieja na przyszłość. Jeśli tylko zechcesz, podamy Ci pomocną dłoń: czy to poprzez przeprowadzenie potrzebnych badań, czy po prostu życzliwą rozmowę. Nie zmienimy przeszłości, ale możemy wspólnie zadbać o Twoją przyszłość i spokój ducha. ❤️ Nie jesteś sama. Razem znajdziemy drogę, by przez to przejść – krok po kroku, w swoim tempie. Masz w nas oparcie.