Poronienie – czym jest? Jakie są objawy poronienia?

.Poroniłaś i nie wiesz co było przyczyną? Chciałabyś za jakiś czas starać się o dziecko, ale obawiasz się, że historia może się powtórzyć? Zastanawiasz się, jakie badania wykonać, aby zwiększyć szanse na prawidłowy przebieg kolejnej ciąży? Jeśli tak – koniecznie czytaj dalej.

1. Czym jest poronienie?
2. Objawy poronienia 
3. Najczęstsze przyczyny poronień
4. Badania, które warto wykonać po poronieniu
5. Badanie materiału z poronienia
6. Badanie genetyczne po poronieniu – umów wizytę
7. Trombofilia wrodzona
8. Badanie kariotypu
9. Pozostałe badania po poronieniu

Czym jest poronienie?

Poronienie to niestety bardzo częsta przypadłość. Już prawie co szósta ciąża kończy się przedwcześnie. W skali roku daje to około 40 tysięcy utraconych ciąż. Według klasyfikacji naukowej, poronieniem nazywamy zakończenie ciąży przed 22 tygodniem, natomiast utrata ciąży po 22 tygodniu określana jest mianem martwego urodzenia. Bez względu jednak na czas trwania ciąży, jej utrata wiąże się z negatywnymi następstwami psychologicznymi. W tak trudnym czasie rodzice musza podjąć również szereg decyzji, które dotyczą spraw formalnych związanych ze skorzystaniem z przysługujących praw po poronieniu, m.in. dokonanie pochówku, czy skorzystanie ze skróconego urlop macierzyńskiego po poronieniu.

👉 Kliknij i sprawdź, jak skorzystać z przysługujących praw po poronieniu
.

Warto wiedzieć, że do większości poronień (ok. 80%) dochodzi w I trymestrze ciąży. Wskazuje się, że najczęstszą przyczyną utraty ciąży na tym etapie są choroby genetyczne zarodka, które występują spontanicznie, czyli bez względu na stan zdrowia rodziców.

Objawy poronienia

Znaczna część poronień występuje na bardzo wczesnym etapie, dlatego wiele kobiet nie zdaje sobie sprawy, że nastąpiło poronienie, ponieważ nie wiedziały nawet, że są w ciąży. Objawy poronienia z tego powodu mogą przypominać po prostu bardziej obfitą i bolesną miesiączkę, dlatego często są zwyczajnie nierozpoznawalne. Najczęstsze symptomy, które występują przy poronieniu, to:

• zanik objawów ciążowych takich jak np. ból piersi czy mdłości,
• krwawienie/plamienie,
• silny ból podbrzusza,
• występowanie skurczy,
• ból okolicy lędźwiowo-krzyżowej.

Jeśli dojdzie do poronienia zatrzymanego – czyli poronienia, gdzie obumarł zarodek, ale organizm samoczynnie go nie wydala, wówczas mogą nie wystąpić żadne objawy. Kobieta dopiero podczas USG dowiaduje się, że doszło do poronienia.

Najczęstsze przyczyny poronień

Genetyczne – powodują około 60-80% poronień. Występują, kiedy w zapłodnieniu bierze udział wadliwy materiał genetyczny.

Anatomiczne – wady anatomiczne narządów rozrodczych powodują około 10% poronień i mogą wymagać interwencji chirurgicznej

.

Infekcje

Zakażenie wirusowe i bakteryjne stanowią bardzo  duże zagrożenie dla ciąży. Wymagają leczenia przed następną ciążą.

Określenie powodów poronienia jest bardzo istotne dla zdrowia pacjentki. Ma również bardzo duże znaczenie rokownicze dla planowania i prowadzenia przez lekarza kolejnych ciąż.

Badania, które warto wykonać po poronieniu

Badanie materiału po poronieniu

Jednym z pierwszych i najważniejszych badań po poronieniu jest badanie materiału poronnego, który zostaje zabezpieczony w szpitalu przez lekarza podczas zabiegu łyżeczkowania lub w domu przez pacjentkę, kiedy poronienie występuje w domu. Próbka taka jest najczęściej w soli fizjologicznej lub bloczku parafinowym. Badanie płodu po poronie­niu udziela największej ilości odpowiedzi. Pozwala na:

.

stwierdzenie, czy choroba genetyczna (aberracja chromosomowa płodu) taka jak np. zespół Downa, zespół Edwardsa były bezpośrednią przyczyną utraty ciąży,

szybszy powrót rodziców do równowagi psychicznej – dzięki temu badaniu, rodzice wiedzą, że nic nie można było zrobić, aby uratować ciążę,

określenie przez lekarza genetyka szans utrzymania następnych ciąż oraz określenie kolejnych kroków w diag­nos­tyce poronienia.

• Badanie genetycznych przyczyn poronienia metodą MLPA (badanie chorób genetycznych płodu jako przyczyna poronienia) (wszystkie chromosomy + określenie płci + analiza porównawcza z wymazem od matki + konsultacja telefoniczna z genetykiem)
• Badanie genetycznych przyczyn poronienia metodą QF- PCR (badanie chorób genetycznych płodu jako przyczyna poronienia) (sprawdzanie chromosomów X, Y, 13, 15, 16, 18, 21, 22 + określenie płci + analiza porównawcza z wymazem od matki + konsultacja telefoniczna z genetykiem)
• Badanie płci po poronieniu (badanie chromosomów X i Y). Daje to możliwość skorzystania z praw po poronieniu.

👉 Kliknij TUTAJ i dowiedz się, jak wykonać badanie na materiale z poronienia

Badanie genetyczne po poronieniu – umów wizytę

Zarezerwuj termin badania w dogodnej dla siebie placówce poprzez wypełnienie formularza on-line. Konsultant medyczny  skontaktuje się z Tobą telefonicznie w celu potwierdzenia wizyty.

Jedną z przyczyn poronienia może być trombofilia wrodzona

Trombofilia wrodzona jest genetyczną skłonnością do tworzenia się zakrzepów.

Ciąża jest już stanem podwyższonego ryzyka, ponieważ zachodzące zmiany w gospodarce hormonalnej zwiększają krzepliwość krwi. Sprzyja temu także ucisk na żyły biodrowe wywołany przez powiększającą się wraz z rozwojem dziecka macicę. Dodatkowo jeśli u danej ciężarnej występują genetyczne skłonności do zakrzepicy (trombofilii), ryzyko jej wystąpienia wzrasta 8-krotnie. Zagrożenie poronieniem we wczesnej ciąży i występowaniem nawykowych poronień zwiększają mutacje, które są obecne przy trombofilii wrodzonej:

•  mutacja genu protrombiny (G20210A)

•  mutacja czynnika V Leiden

Badanie w kierunku trombofilii wrodzonej jest rekomendowane przez Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników u kobiet z powtarzającymi się poronieniami:

“U wszystkich kobiet z powtarzającymi się poronieniami należy przeprowadzić wywiad w kierunku trombofilii. Obejmuje on występowanie choroby zakrzepowo-zatorowej, udarów, zawałów, zakrzepicy żylnej oraz choroby wieńcowej zarówno u pacjentki, jak i u jej krewnych pierwszego stopnia. Dodatni wywiad obliguje do wykonania badań w kierunku mutacji typu Leiden czynnika V, mutacji genu protrombiny, stężenia antytrombiny oraz poziomu białka C i białka S.”[1]

Dodatkowo badanie w kierunku obejmuje najczęściej mutacje/polimorfizmy, które wpływają na zwiększone ryzyko powstawania zakrzepów, czyli: PAI-1, V R2 oraz MTHFR (który może powodować podwyższony poziom homocysteiny, a w konsekwencji zwiększać ryzyko powstania zakrzepów oraz wystąpienia powikłań położniczych).

Z tego względu trombofilia wrodzona jest niebezpieczna dla kobiet w ciąży. Może prowadzić do powikłań położniczych takich jak: poronienia, zahamowanie wzrastania płodu, a nawet obumarcia płodu.

Wykonując badanie genetyczne na trombofilię wrodzoną możesz dowiedzieć się, czy występują u Ciebie mutacje przyczyniające się do poronień lub powikłań ciążowych. Kiedy wynik będzie pozytywny, znacznie szybciej będziesz mogła rozpocząć właściwe leczenie, które  pozwoli Ci uniknąć utraty ciąży. Warto pamiętać, że wynik powinien zostać skonsultowany z lekarzem genetykiem oraz ginekologiem, którzy mogą dobrać dla pacjentki indywidualny sposób postępowania.

👉 Kliknij TUTAJ i dowiedz się, jak wykonać badanie na trombofilię wrodzoną

.Badanie kariotypu rodziców

Kolejnym badaniem zalecanym przez Polskie Towarzystwo Ginekologiczne jest badanie kariotypu, które powinno być wykonane zarówno u kobiety jak i u mężczyzny. Wykonuje się  je w celu określenie liczby i struktury chromosomów pacjenta. Dzięki temu możliwe jest wykrycie liczbowych i strukturalnych aberracji chromosomowych, które mogą przyczyniać się do poronień lub niepłodności. Zaburzenia chromosomowe zakłócają rozwój płodu i w przypadku wystąpienia określonych wad, rodzice mogą starać się o dziecko, tylko pod ścisłą kontrolą lekarza.

Do badania kariotypu pobiera się próbkę krwi z żyły odłokciowej, czyli tak jak do zwykłej morfologii. Na wynik badania oczekuje się kilka tygodni ze względu na to, że do tego badania zakładana jest hodowla komórkowa, która musi odpowiednio wzrastać.

.👉Więcej informacji o tym, jak wykonać badanie kariotypu

.

.

Pozostałe badania po poronieniu – jakie warto wykonać? 

. Pozostałe badania jakie można przeprowadzić w poszukiwaniu przyczyny poronienia:

• Badanie poziomu hor­monu tar­czycy TSH i poziomu hor­monów FT3 i FT4
• Bada­nia hormonalne: prog­es­teronu, prolaktyna, FSH i LH, testosteron (badania wykonywane są w konkretnych dniach cyklu)
• Badanie w kierunku wyk­luczenia zespołu Hugh­esa (zespół anty­fos­folipi­d­owy APS) – badanie obec­ności prze­ci­w­ciał.
• Badania immunologiczne: m.in. immunofenotyp, Allo-MLR
• Laparoskopia i his­teroskopia HSC — bada­nia budowy macicy i niepraw­idłowości w obrę­bie narządów rod­nych, w poszuki­wa­niu np. wad wrod­zonych budowy macicy, zrostów wewnątrz­maci­cznych, polipów, mięś­ni­aków macicy, tor­bieli na jajnikach
• Badanie nasienia
• Badania w kierunku niepłodności męskiej: AZF i CFTR

[1]Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego w zakresie wybranych patologii wczesnej ciąży oraz postępowania w ciąży po zapłodnieniu in vitro. Prz Menopauz 2004; 6: 8-12, Online publish date: 2004/12/15